joi, 14 mai 2009

despre masele, alergii, bona

[scriu sa nu uit, ca ma certam mai ieri cu tat-su ca cand a avut ultima febra, si argumentul suprem a fost: ma uit pe blog si iti spun exact!]

cupilu' iara face febra seara, a inceput cu un 37,8 luni, aseara avea 38,2. in rest nada, poate doar ca lucreaza intestinele la viteza mai mare, motiv pentru care punga de gunoi este o bomba chimica...
la deget simt tot mai pronuntat coltisorul pe care il banuiam eu de nustiucand, dar atunci de fapt ieseau maselele de sus (cat de jalnic!)

azi mergem la pediatru sa imi explice ce e cu petele rosii din spatele genunchilor, care nu mai trec, ba mai apar altele si prin alte parti, la ce poate fi alergic, ca pana acum nu am avut belele cu nimic... am scos grasimea de lapte, am scos ouale, am scos acum si banana, parca nici un efect (ma rog, i-a mai scapat buna-sa cate o bucatica de turta dulce acolo, cu galbenus in compozitie si albus crud peste -ceea ce de altfel a mancat de ziua lui si n-a avut de niciunele) 

ultima oara cand am fost la medic ma preocupa ca nu statea bine in fund, dar de o luna tot calarim un leagan instabil din parc, si mai nou sta singur nesprijinit, ieri a stat chiar vreo 10 minute la uta-uta (personal best)

de cateva zile s-a lipit de mine. ori de unde tot plec in weekend, ori ca asa i-a venit vremea, se lipeste de mine ca o mata, urla in brate la bona si pana nu vine mami (pe care o stie acum daca e acasa) nu se linisteste. imi place ca mai trage si la mine, ca prea 'n-are mama n-are tata', dar momentul este cat se poate de nepotrivit, ca schimbam si bona acum, tot eu voi fi vioara intai o vreme, din motivul asta, si mi-e ca adaptarea va dura mai mult decat ma asteptam. 
adica imi va fi teama sa plec de acasa mai mult de 2 ore, ca daca nu s-a produs lipeala cu bona, o sa o cam munceasca. si daca nu vreau o chestie, e sa se simta abandonat sau sa planga neconsolat dupa mami. asa ca mami va fi de serviciu non-stop (sau cu foarte mici pauze) in curand.

a, si psihic am ajuns la "o sa fac sa fie totul bine" 
sunt pe drumul cel bun, nu?

Un comentariu: